Jak uruchomić i prowadzić własny biznes.

Z ogromną przyjemnością informuję, że po dwóch latach przerwy Wydawnictwo MARCUS wznowiło wydanie zaktualizowanego poradnika „ABC small busimess’u” Włodzimierza Markowskiego wg stanu prawnego na dzień 1 marca 2018r. Jest to już XXVIII wydanie, a  „sprawcami” jego wznowienia  są czytelnicy, którzy telefonami i mailami zmusili nas niejako do kontynuacji tego wydawnictwa. Zapraszamy na stronę www.abcbiznesu.com.

Rok 2018 i częściowo 2017 to rzeczywiście mała rewolucja w naszym systemie podatkowo-składkowym. Piszę mała, bo pomimo ogromnej ilości zmian, są to zmiany cząstkowe, regulujące, usprawniające, ale nie zmieniające zasadniczo obowiązującego systemu. W bardzo wielu przypadkach zmiany te idą na rękę początkującym przedsiębiorcom, ale już tym z dłuższym stażem – nie bardzo.

Sztandarowym dziełem jest oczywiście Konstytucja biznesu. W jej skład wchodzi głównie ustawa Prawo przedsiębiorców, która zastąpiła ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, ustawa o rzeczniku mśp, nowa ustawa o CEIDG (Punkt Informacji dla Przedsiębiorcy) oraz wiele zmian w innych obowiązujących ustawach. W Prawie przedsiębiorców pojawiło się hasłowo wiele rewolucyjnych wprost zasad współpracy pomiędzy fiskusem i przedsiębiorcą, które wyglądają trochę jak zbiór dobrych chęci i pobożnych życzeń. Niestety, dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Dopiero po latach okaże się, czy zasady te wypełniły się pozytywną treścią i miały prawdziwy wpływ na rozwój polskiej przedsiębiorczości. Co więc nas czeka w tym i w kolejnych latach i o czym piszemy na stronach nowego ABC?

Na początek ubezpieczenia społeczne:

– Ulga na start. Uruchamiając działalność masz możliwość przez pierwsze 6 miesięcy, w tym najbardziej „chudym” okresie, całkowicie zrezygnować z ubezpieczenia społecznego, obniżając znacząco swoje początkowe koszty. Oczywiście z tego powodu okres ten nie liczy się do Twojego okresu składkowego, nie dostaniesz zasiłku chorobowego, a jak w tym sześciomiesięcznym okresie zlikwidujesz firmę, nie dostaniesz zasiłku dla bezrobotnych. Korzystanie z ulgi jest dobrowolne, może być przez Ciebie skrócone i nie ma wpływu na możliwość stosowania po niej przez 24 miesiące niższych składek dla nowych przedsiębiorców.

– Niższe składki do ZUS. Ministerstwo Rozwoju przygotowuje ponadto projekt ustawy, który zakłada płacenie niższych składek na ubezpieczenia społeczne przez nie tylko początkujących przedsiębiorców, osiągających miesięczny przychód poniżej 2,5-krotności minimalnego wynagrodzenia. W roku 2018 jest to kwota 5250 zł. To rozwiązanie dotyczyłoby ok. 325 tys. osób prowadzących działalność gospodarczą. Przypuszczalny termin wejścia w życie tej ustawy – 1.01.2019 r.

– Jedna składka do ZUS. Od 1 stycznia 2018 r. ZUS obdarował nas wyjątkowymi „uproszczeniami”. Otóż każdy przedsiębiorca otrzymał swój własny numer konta w ZUS i będzie mógł na nie wpłacać całą składkę jednym przelewem. Nie musi pisać jaka to jest składka ani za jaki okres. ZUS sam już sobie rozdzieli wpłaconą kwotę na poszczególne składki. Tylko że w  pierwszej kolejności wpłacona kwota zostanie zarachowana na poczet wszelkich zaległości w ZUS, nawet takich, o których nie miałeś pojęcia albo takich, o których uchylenie walczysz z ZUS od lat. To mogą być nawet jakieś odsetki sprzed lat, 15 czy 30 zł, ale to oznacza, że właśnie niedopłacona została Twoja składka chorobowa wpłacona np. w maju za kwiecień i od 1 kwietnia, czyli miesiąc wstecz, nie przysługuje Ci już zasiłek chorobowy. To „uproszczenie” oznacza, że większość przedsiębiorców nigdy nie dostanie zasiłku chorobowego. I o to właśnie chodziło!!!

Jedynym zabezpieczeniem jest posiadanie na swoim koncie w ZUS stałej nadpłaty, najlepiej poprzez wyprzedzającą zapłatę składek metodą kasową – składka za kwiecień płacona do 10/15 kwietnia, a nie maja.

– E-zwolnienia. Obowiązują od 1 sierpnia 2018 r. Powinny w sposób absolutny uzdrowić problem zwolnień i nieobecności Twoich pracowników.

Drugą grupę zmian stanowią rozwiązania vatowskie, mające uszczelnić dziurawy jak sito system poboru podatku VAT:

– System odwróconego obciążenia VAT, czyli rozliczania VAT przez nabywcę. System już wieloletni, ale rozszerzany co rok o kolejne grupy wyrobów. System propagowany przez unię, ale oskarżany przez wielu ekspertów o przynoszenie kolosalnych strat skarbowi państwa.

– System solidarnej odpowiedzialności, czyli odpowiedzialność nabywcy za zapłatę podatku VAT przez sprzedawcę. Najbardziej perfidny, w razie braku wpłaty VAT przerzucający całą odpowiedzialność na nabywcę. Fiskus na szczęście nie rozszerza tego systemu, bo chyba sam widzi nieuczciwość szukania jelenia wśród nabywców. Obecnie system obejmuje sprzedaż towarów o wartości co najmniej 50 tys. zł w miesiącu, wymienionych w zał. nr 13 do UPTU (wyroby stalowe, paliwa, oleje, dyski HDD i SSD, aparaty cyfrowe, tonery, folia stretch).

Ale jest jeszcze solidarność podatkowa wg art. 117ba Ordynacji podatkowej. Nabywca odpowiada także za rozliczenie VAT, jeżeli zapłaci należność na rachunek sprzedawcy inny niż ten zawarty w wykazie podatników VAT czynnych lub z pominięciem rachunku bankowego.

To oznacza, że przed zapłatą każdej faktury nabywca musi sprawdzić nie tylko, czy dostawca figuruje w wykazie czynnych vatowców, ale także, czy rachunek na fakturze jest identyczny z tym podanym w wykazie.

– Jednolity Plik Kontrolny (JPK) – system comiesięcznego przekazywania internetem zawartości ewidencji zakupów i sprzedaży VAT do właściwego urzędu skarbowego, za pośrednictwem MF. Dyscyplinuje podatników do bardzo sumiennego i terminowego prowadzenia księgowości, a przy okazji likwiduje wszelkie pozytywy kwartalnych rozliczeń VAT. Obowiązuje już wszystkich, także najmniejszych czynnych vatowców od 1 stycznia 2018 r.!!!

– Split payment, czyli system podzielnej płatności należności netto i VAT przelewanej na dwa różne konta sprzedawcy. Ma być wprowadzany dobrowolnie od 1 lipca 2018 r. I to jest właśnie to!!! System wymaga wprawdzie znacznej rozbudowy oferty bankowej, ale pozwoli na rozdzielenie należności netto i VAT już w momencie sprzedaży. Pieniądze z konta VAT mogą być używane przez sprzedawcę wyłącznie do rozliczeń vatowskich (spłaty podatku i zapłaty podatku VAT przy zakupach). W połączeniu z JPK system daje dużą pewność, że VAT nie wypłynie do szarej strefy. Jeśli się sprawdzi, system ten ma duże szanse wyeliminować wszystkie dotychczasowe systemy rozliczeń.

Zmiany w systemie PITsą stosunkowo nieliczne, ale znaczące:

– Amortyzacja jednorazowa dla wszystkich podatników. Niespodziewany prezent. Każdego roku możesz dokonać jednorazowej amortyzacji nowych środków trwałych (bez samochodów), o wartości co najmniej 10 000 do 100 000 zł, pod warunkiem, by każdy z tych środków nie był wart mniej niż 3500 zł.

– Kwota wolna od podatku – to jest majstersztyk godny nagrody państwowej. Nacisk opinii społecznej był już tak wielki, że nie można było dłużej utrzymywać kwoty wolnej na poziomie 3000 zł. Podniesiona ona została więc najpierw do 6600 zł, a obecnie do 8000 zł. A jak jest naprawdę? Jeśli ktoś zarabia 8000 zł rocznie (czyli ok. 660 zł miesięcznie), rzeczywiście nie płaci podatku. Do 13 000 zł rocznie kwota wolna spada bardzo szybko do wysokości 3091 zł. I to jest kwota wolna, jaka obowiązuje w przedziale dochodów 13 000 – 85 528 zł (od 1100 do 7000 zł miesięcznie), czyli dla 95% podatników. Dalej kwota wolna nadal maleje, a przy 127 000 zł dochodu zanika zupełnie. „Bilans musi być na zero”. Jak wiele musiało się zmienić, by nic się nie zmieniło.

– KAS – Krajowa Administracja Skarbowa. Ustawa o KAS wprowadzona w 2017 roku narobiła sporo zamieszania. Ponieważ uchylała ona wiele art. o kontroli podatkowej z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, poszła fama, że oznacza to drastyczny wzrost restrykcyjności fiskusa. Na szczęście uchylone przepisy pojawiły się bez zmian w nowej ustawie Prawo przedsiębiorców. KAS to nowa czapka fiskusa, pod którą znaleźli się wszyscy, od ministra finansów do naczelnika us. Nas odwiedzą ci sami inspektorzy, tylko legitymację będą mieli ładniejszą, z emblematem KAS. A czy zmieni się coś na linii fiskus – przedsiębiorca, to dopiero zobaczymy. Pamiętaj, że od nas też

to zależy.

MARCUS

Witam w samym środku afrykańskiego skwaru.

Dla ochłody naszych głów przyda się trochę wiadomości na temat wyboru form opodatkowania działalności gospodarczej. Jest to jeden z najważniejszych tematów jakie trzeba poznać przed rozpoczęciem własnej działalności. Właściwy wybór może rozstrzygnąć czy firmie uda się utrzymać na rynku.

Polecam Ci także Komentarz Misiowatego. Koniecznie przeczytaj. Stała się bowiem ostatnio rzecz doniosła. Premier polskiego rządu osobiście potwierdziła, że pułapka zusowska, o której od lat piszę w rozdziale „Pułapki na przedsiębiorców” jest absolutnie nie do dalszego akceptowania i musi zostać usunięta.

Powinienem krzyczeć –„HURRA”. Poczekajmy jednak. To wszystko kiełbasa wyborcza. Co się z tego ostanie – nie wiadomo. Smutne to jednak, że potrzeba dopiero wyborów i to z tak dużą dozą niepewności co do wyników, by coś z naszych polityków wycisnąć. 

                                                                                      MARCUS

ABC small business’u 2015

Rozdział I – ciąg dalszy

Podatek dochodowy – wybór formy opodatkowania

Jeżeli uporałeś się już z rejestracją firmy, czas dokonać wyboru formy opodatkowania Twoich tak wyczekiwanych dochodów.

Dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek osobowych, zarówno cywilnych jak i osobowych handlowych, jest zawsze dochodem osobistym podatnika (PIT), który rozliczasz osobiście i opodatkowujesz wg jednej z omówionych niżej metod.

Dochód spółek kapitałowych (z o.o. i akcyjnych) jest natomiast dochodem spółki i opodatkowany jest wg jednolitej stawki 19% (CIT). Z osiągniętego dochodu spółka ma prawo wypłacić wspólnikom (lub akcjonariuszom) dywidendę, która opodatkowana będzie u nich także wg stawki 19%. W konsekwencji zysk wypłacony wspólnikom opodatkowany będzie łącznie stawką 34,4%. Oznacza to, że wybór formy organizacyjnej Twojej działalności np. jako spółki jawnej jest znacznie korzystniejszy podatkowo niż jako spółki z o.o.

Wszystkie limity przesądzające o konieczności wyboru formy opodatkowania dochodu lub rodzaju prowadzonej księgowości (o czym dalej), określane są w euro i od kilku lat pozostają niezmienione. Za sprawą umacniającej się złotówki limity te na lata 2005–2009 w przeliczeniu na polską walutę ulegały corocznemu obniżaniu. Na rok 2010 doczekaliśmy się ich spektakularnego wzrostu o ok. 25% (I etap kryzysu i spadek wartości złotego), w roku 2011 spadku o ok. 5%, a w 2012 ponownego wzrostu o prawie 12% w stosunku do roku ubiegłego (II etap kryzysu). Dalej jest już nieco spokojniej.

Pamiętaj! – wielkość limitów określonych w euro, które obowiązywać będą w roku następnym, odwołuje się do obrotów lub przychodów roku bieżącego. Znając stosowny kurs euro możesz sam obliczyć wielkość przyszłorocznych limitów już w październiku bieżącego roku. Prasa (Rzeczpospolita, Dziennik Gazeta Prawna, Gazeta Podatkowa) podaje te limity w pierwszych dniach października.

„Rok podatkowy”, o którym dalej będzie mowa, w małym biznesie pokrywa się zawsze z rokiem kalendarzowym. Tylko firmy prowadzące pełną księgowość na podstawie ustawy o rachunkowości mogą ustanowić dla swoich rozliczeń rok podatkowy nie pokrywający się z kalendarzowym.

Rozpoczynając działalność jednoosobowo lub jako wspólnik spółki cywilnej lub innej osobowej, w zakresie podatku dochodowego opodatkowany będziesz z mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na tzw. zasadach ogólnych, z opodatkowaniem dochodu wg skali podatkowej progresywnej, która począwszy od roku 2009 ma już tylko dwie stawki – 18% i 32%. Oznacza to, że dla celów księgowych prowadzić będziesz podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w większej firmie obowiązkowo lub na własne życzenie także w mniejszej firmie – księgi rachunkowe.

Nie jest to jednak obligatoryjne. W ramach zasad ogólnych, zamiast opodatkowania wg skali podatkowej, możesz wybrać opodatkowanie liniowe, wg stałej stawki 19%. Możesz też wybrać zupełnie inną formę opodatkowania: – znacznie prostsze opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub najprostsze opodatkowanie kartą podatkową (niektóre rodzaje działalności, głównie usługowej), pod warunkiem, że Twoja działalność nie jest wyłączona

z tych form opodatkowania.

Wypełniając druk wniosku o rejestrację działalności CEIDG-1, wybierasz metodę opodatkowania działalności już w tym wniosku. Wyboru dokonujesz w rubryce 18. Jeżeli z jakiegoś powodu nie wypełniłeś tej rubryki i wniosek został przyjęty, musisz zgłosić do u.s. odrębne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania.

Jeżeli działalność kontynuujesz (prowadziłeś ją już w roku ubiegłym), wniosek o wyborze

innej formy opodatkowania w następnym roku składasz do 20 stycznia tego roku bezpośrednio

do swojego urzędu skarbowego. Brak powiadomienia w styczniu kolejnego roku oznacza kontynuację dotychczasowej formy opodatkowania. Zmiana formy opodatkowania możliwa jest

(z niewielkimi wyjątkami omówionymi dalej) wyłącznie od początku kolejnego roku.

Powtórzmy to jeszcze raz, bo jest to sprawa niezwykle ważna:

● Prowadząc działalność gospodarczą masz do wyboru trzy formy opodatkowania:

zasady ogólne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i kartę podatkową.

● W ramach zasad ogólnych masz do wyboru dwie metody opodatkowania: wg progresywnej

skali podatkowej 18–32% z kwotą wolną od podatku lub podatek liniowy wg stawki 19%, bez kwoty wolnej od podatku;

● Jeśli rozpoczynasz działalność, dokonujesz wyboru przyjętych zasad opodatkowania

poprzez wypełnienie odpowiedniego okienka w rubryce nr 18 CEIDG-1;

● W rubryce 19 CEIDG-1 wybierasz formę wpłaty zaliczki na podatek dochodowy:

miesięczną, kwartalną lub systemem uproszczonym (zaliczki po 1/12 ubiegłorocznego

podatku);

● Jeśli od kolejnego roku chcesz zmienić formę lub metodę opodatkowania, także wtedy

gdy chcesz wrócić do opodatkowania wg skali podatkowej, odpowiednie oświadczenie

musisz złożyć do 20 stycznia następnego roku. Składasz je jako aktualizację

wpisu do CEIDG, na formularzu CEIDG-1, elektronicznie do gminy lub CEIDG albo

papierowo w urzędzie gminy. Możesz też złożyć taka informację bezpośrednio do

urzędu skarbowego;

● Jeśli na przełomie kolejnych lat nie zmieniasz formy lub metody opodatkowania, nie

potrzebujesz składać żadnych oświadczeń.

1.    ZASADY OGÓLNE

Podstawową formą opodatkowania dochodu osób fizycznych uzyskanego z działalności

gospodarczej są tzw. zasady ogólne, określone w ustawie o podatku dochodowym od osób

fizycznych. Jeżeli działalność rozpoczynasz w bieżącym roku, lub jeśli ubiegłoroczny przychód

netto, bez VAT (u nievatowca – pełny przychód, bo VAT nie występuje) Twojej firmy

jednoosobowej lub spółki osobowej, ze sprzedaży towarów, produktów i usług oraz operacji

finansowych nie przekroczył równowartości 1 200 000 euro (wg kursu średniego NBP, który 30.09.14 roku wynosił 4,1755 zł, limit złotowy równy jest 5 010 600 zł.), albo, jeśli nie wybierzesz innej formy opodatkowania, jesteś zobowiązany prowadzić księgowość w formie podatkowej księgi

przychodów i rozchodów.

Podatek dochodowy od dochodów własnych płacisz tam, gdzie mieszkasz. Zazwyczaj będzie to podstawowe miejsce Twojego zamieszkania, choć masz prawo określić inne, dodatkowe

miejsce zamieszkania, jeżeli Twoim zamiarem jest stały pobyt w tej miejscowości. Dotyczy

to także wspólników spółek osobowych. Do tego samego urzędu odprowadzać będziesz też

podatek dochodowy od wynagrodzeń swoich pracowników. W spółce to spółka odprowadza

podatek od wynagrodzeń do urzędu właściwego dla swojej siedziby.

Twoim dochodem jest uzyskany przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania.

W spółce przychód i koszt jego uzyskania dzielony jest pomiędzy wspólników wg udziałów

w zyskach określonych w umowie spółki, a jeśli w umowie nie ma takiego zapisu – w równych

częściach. Vatowcy do obliczenia dochodu uwzględniają przychód netto (bez VAT), zwolnieni

z VAT-u uwzględniają pełny przychód, bo u nich VAT nie występuje. Jeżeli w danym roku

koszty przekroczą uzyskany przychód, poniesiesz stratę, którą będziesz mógł odliczać od

dochodu w dowolnie wybranych latach w ciągu pięciu kolejnych lat po wystąpieniu straty, ale

w wysokości nie większej niż 50% wysokości straty w każdym z wybranych lat.

Uzyskany dochód opodatkowujesz wg jednej z dwóch poniższych metod:

● Metoda podatku progresywnego – wg skali podatkowej. Jeżeli rozpoczynając działalność

gospodarczą wybrałeś w CEIDG-1) zasady ogólne, albo w terminie do 20 stycznia

kolejnego roku podatkowego złożysz do us oświadczenia o zmianie dotychczasowej

formy opodatkowania na zasady ogólne, oznacza to że wybrałeś opodatkowanie

dochodu wg skali podatkowej, stawkami 18 i 32% (art. 27 ust. 1 updof), z kwotą wolną

od podatku, możliwością wspólnego rozliczania się z małżonkiem i odliczania ulgi na

dzieci. Jeżeli jest to kontynuacja działalności, masz także prawo do odliczania, ale tylko

w ramach praw nabytych w latach poprzednich, mieszkaniowej ulgi odsetkowej, dużej

ulgi budowlanej lub ulgi z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej.

W rozliczeniach miesięcznych, obliczając zaliczkę miesięczną podatku dochodowego,

uwzględniasz także inne przychody opodatkowane na zasadach ogólnych i otrzymywane

bez pośrednictwa płatnika (np. przychody z najmu dla których nie wybrałeś opodatkowania

ryczałtem, uzyskiwane poza swoją działalnością gospodarczą). Pomijasz przychody, które otrzymujesz za pośrednictwem płatnika, ponieważ to on odprowadza do kasy fiskusa stosowne zaliczki. W rozliczeniu rocznym łączysz wszystkie swoje dochody opodatkowane na zasadach ogólnych, z wyjątkiem tych opodatkowanych liniowo oraz tych, od których zapłaciłeś sam lub za pośrednictwem płatnika podatek ryczałtowy (podatek od wygranych, podatek 10% od sprzedaży nabytych niegdyś nieruchomości, ryczałt od przychodów z najmu prywatnego).

Podatnik rozliczający się wg skali podatkowej pierwszą zaliczkę wpłaca w rozliczeniu

miesiąca (kwartału), w którym osiągnął dochód przewyższający kwotę wolną od podatku.

W roku 2015 jest to kwota 3091 zł, taka sama jak w latach 2009–2014.

● Metoda podatku liniowego. Jeżeli osiągasz przychody z działalności gospodarczej,

w ramach zasad ogólnych, masz możliwość wyboru metody opodatkowania uzyskanego

dochodu podatkiem liniowym o stawce 19% (art. 30 c updof), pod warunkiem

że metodę tę zastosujesz do wszystkich swoich działalności gospodarczych, które

opodatkowujesz na zasadach ogólnych. To oznacza, że jeżeli zarówno działalność prowadzoną

indywidualnie jak i działalność w spółce opodatkowujesz wg zasad ogólnych

(podatek liniowy lub wg skali), wybierając dla opodatkowania jednego z tych dochodów

metodę podatku liniowego, decydujesz się na opodatkowanie tą metodą dochodu ze

wszystkich tych działalności. Jednocześnie dochody uzyskiwane w innej spółce, w której

nie wybierzecie zasad ogólnych, mogą być opodatkowane np. kartą podatkową lub

ryczałtem (art. 9a ust. 5 updof).

Wybór metody liniowej przez jednego ze wspólników oznacza, że pozostali wspólnicy spółki

opodatkowanej dotychczas ryczałtem muszą w takiej sytuacji zrezygnować z ryczałtu i przejść

na opodatkowanie na zasadach ogólnych. Ale każdy ze wspólników spółki opodatkowanej na

zasadach ogólnych może być opodatkowany wg innej metody – wg skali lub stawką liniową.

Z opodatkowania stawką 19% nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, jeżeli oni sami lub któryś ze wspólników (jeśli będą działać w spółce osobowej) wykonywali w ramach stosunku

pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, przed rozpoczęciem działalności w tym roku podatkowym, czynności wchodzące obecnie w zakres działalności ich firmy, na rzecz byłego

lub obecnego pracodawcy, a teraz czynności te wykonują dla niego jako firma. Były kierowca

może więc być firmą ochroniarską dla dawnego pracodawcy, nie może natomiast wykonywać

dla niego usług transportowych.

Wykonanie choćby jednej takiej czynności na rzecz byłego pracodawcy powoduje utratę

prawa do stawki liniowej od początku działalności w tym roku i obowiązek korekty zapłaconych

zaliczek wg skali podatkowej wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Oczywiście uwzględnia

się dotychczas wpłacone zaliczki, co w przypadku dochodów mieszczących się w pierwszym

przedziale skali podatkowej oznaczać będzie nadpłatę.

Zakaz ten nie obejmuje obecnie pracy na rzecz tego samego pracodawcy w roku poprzednim. Oznacza to, że możesz zakończyć pracę do dnia 31 grudnia i z dniem 1 stycznia rozpocząć działalność opodatkowaną liniowo bez żadnych ograniczeń w stosunku do byłego pracodawcy (art. 9a ust. 3 pkt 2 updof.)

 .

Wyboru metody podatku liniowego dokonujesz w momencie rejestracji firmy, w rubryce 18

CEIDG-1. Wg przepisów updof oświadczeni o wyborze formy opodatkowania w nowej firmie

składasz do dnia poprzedzającego rozpoczęcie działalności, nie później niż do dnia uzyskania

pierwszego przychodu. Warunek ten jest automatycznie spełniony poprzez złożenie wniosku

CEIDG-1. W kolejnych latach celem zmiany formy opodatkowania składasz do 20 stycznia

kolejnego roku, do swojego us, oświadczenie o wyborze innej formy opodatkowania.

Jeżeli nie chcesz zmienić formy opodatkowania, nie składasz żadnych oświadczeń.

Opodatkowanie liniowe oznacza rezygnację z odliczenia kwoty wolnej od podatku,

a także rezygnację ze wspólnego rozliczania się z małżonkiem i ulg, w tym ulg na dzieci.

Dochodu opodatkowanego liniowo nie łączysz z innymi dochodami, ani w rozliczeniu

miesiąca, ani w rozliczeniu rocznym. W spółkach, w których wspólnicy wybiorą opodatkowanie

na zasadach ogólnych, każdy ze wspólników może wybrać odrębnie albo opodatkowanie

wg skali, albo podatek liniowy 19%.

Podatnik który wybrał opodatkowanie wg stawki liniowej 19% ma prawo do omówionych

dalej uproszczonej formy opłacania zaliczek w trakcie roku, a także do kredytu podatkowego.

Podatnik rozliczający się metodą liniową pierwszą zaliczkę wpłaca w rozliczeniu miesiąca

(kwartału), w którym osiągnął pierwszy dochód. Nie odlicza kwoty wolnej. Przykład miesięcznego

rozliczenia liniowca znajdziesz w rozdziale VIII.1.

Podatek liniowy czy progresywny?

Wprowadzenie podatku liniowego miało na celu uproszczenie i uczytelnienie systemu

podatkowego. Jednakże dla złagodzenia przejścia na ten system, a może dla jego wypróbowania

pozostawiona została możliwość wyboru pomiędzy podatkiem progresywnym i liniowym.

I oto okazało się, że podjęcie decyzji przez przedsiębiorcę o wyborze metody opodatkowania

wymaga każdorazowo przeanalizowania różnych wariantów uzależnionych od wielkości

i rodzaju osiąganych dochodów:

Najprostsza jest sytuacja, gdy osiągasz przychody tylko z działalności gospodarczej.

Do wysokości 96 385 zł dochodu rocznego (pomniejszonego już o ewentualne składki na

ubezpieczenie społeczne Twoje i osób współpracujących i po odjęciu kwoty wolnej od podatku

– obecnie 3091 zł) opłaca Ci się pozostać przy metodzie opodatkowania wg skali

podatkowej. Jeżeli możesz opodatkować się wspólnie z małżonkiem lub jako osoba samotnie

wychowująca dziecko, warto pozostać przy opodatkowaniu wg skali podatkowej aż do wysokości

prawie 192 770 zł łącznego dochodu rocznego. Dopiero wtedy gdy Twój (lub Wasz)

dochód roczny przekroczy te kwoty opłaca się wybrać podatek liniowy.

● Jeżeli prócz dochodów z działalności gospodarczej uzyskujesz inne dochody, które

opodatkowane są wg skali podatkowej (praca najemna, umowy cywilnoprawne, emerytura,

renta lub najem), zdecydowanie korzystniejsze jest opodatkowanie dochodów

z działalności gospodarczej podatkiem liniowym. Tylko wtedy, jeżeli Twoje łączne dochody

nie przekraczają 96 385 zł (ok. 11 000 zł ponad próg skali podatkowej) bardziej

opłacalne będzie opodatkowanie całości podatkiem progresywnym, wg skali.

● Jeżeli obydwoje małżonkowie uzyskują różne dochody, w każdym przypadku wymaga

to odrębnej analizy, bo w każdym przypadku inny wariant opodatkowania może okazać

się wariantem optymalnym.

● Przysługujące ulgi, szczególnie ulgi na dzieci odliczane od podatku albo wybór opodatkowania

ryczałtem przychodów z najmu mają także wpływ na wybór metody opodatkowania

i sytuacje te wymagają każdorazowo analizy.

Deklaracje. Od 1 stycznia 2007 roku ustawodawca generalnie zwolnił podatników od

obowiązku składania miesięcznych deklaracji rozliczających osobisty podatek dochodowy

i podatek od wynagrodzeń pracowniczych. Nadal oczywiście zobowiązany jesteś do obliczania

i wpłacania zaliczek w trakcie roku.

Zbiorcze deklaracje rozliczające wpłacone zaliczki od wynagrodzeń Twoich pracowników

PIT-4R i PIT- 8AR masz obowiązek złożyć do 31 stycznia następnego roku. Zaliczki miesięczne

odprowadzane od własnych dochodów rozliczasz dopiero w zeznaniu rocznym PIT-36 lub

PIT-36L.

Wpłata zaliczek na podatek dochodowy. Wybierając opodatkowanie dochodu wg skali podatkowej pierwszą zaliczkę odprowadzasz do kasy u.s. za miesiąc (kwartał), w którym osiągnąłeś dochód przewyższający kwotę wolną od podatku.

Jeżeli wybrałeś podatek liniowy (19%), pierwszą zaliczkę odprowadzasz za miesiąc (kwartał), w którym uzyskałeś pierwszy, choćby najmniejszy dochód. Zaliczki miesięczne (kwartalne) wpłacasz do 20 następnego miesiąca w wysokości podatku od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszonego o zaliczki rozliczone za poprzednie miesiące (kwartały). Obliczona w ten sposób zaliczkę za ostatni miesiąc (kwartał) pomniejszasz o zapłaconą w danym miesiącu (kwartale) kwotę składki zdrowotnej. Do 30 kwietnia następnego roku składasz roczną deklarację rozliczeniową PIT-36 lub PIT-36L i wpłacasz ew. należność podatkową lub wykazujesz nadpłatę podatku do zwrotu na podany adres lub rachunek bankowy.

W roku 2012 weszła wreszcie w życie oczekiwana od dawna zasady zapłaty zaliczki grudniowej (lub za IV kwartał) do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

Dla małego biznesu jest to 20 stycznia następnego roku. Zaliczki tej nie musisz wpłacać, jeżeli

przed tym terminem złożysz zeznanie roczne i wpłacisz kwotę podatku wynikającą z zeznania.

Zaliczka listopadowa (płacona do 20 grudnia) nie jest już wpłacana w podwójnej wysokości.

Na wniosek podatnika, organ podatkowy ma obowiązek ograniczyć pobór zaliczek na

podatek dochodowy, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że byłyby one niewspółmiernie wysokie

w stosunku do podatku, który zostanie wykazany w zeznaniu rocznym. Począwszy od tej daty

nie jest to już decyzja uznaniowa organu.

Kwartalna metoda wpłaty zaliczek. Jeśli jesteś małym podatnikiem lub przedsiębiorcą

rozpoczynającym dopiero działalność, masz prawo do wyboru kwartalnej metody wpłaty

zaliczek na podatek dochodowy. O powziętym zamiarze musisz powiadomić właściwego

naczelnika urzędu skarbowego do 20 lutego, a rozpoczynając dopiero działalność – dokonując

wyboru w rubryce nr 19 CEIDG-1.

Obliczając zaliczki każdego miesiąca (kwartału) sumujesz narastająco przychód, koszty,

zapłacone składki ubezpieczenia społecznego oraz przysługujące Ci odliczenia, a następnie

obliczasz dochód i podatek należny od początku roku (początku działalności). Po odjęciu

dotychczas zapłaconych zaliczek otrzymujesz wysokość zaliczki, którą musisz wpłacić za

ostatni miesiąc (kwartał).

Zasady obliczania zaliczek na podatek w każdej z wybranych metod omówione są szczegółowo

w rozdziale VIII w części B.

Uproszczona metoda wpłaty zaliczek. Niezależnie od wybranej metody opodatkowania,

zaliczki na podatek dochodowy możesz wpłacać wg metody uproszczonej:

● do 20 lutego roku, w którym po raz pierwszy wybrałeś uproszczoną formę płacenia

zaliczek, zawiadamiasz urząd skarbowy właściwy dla Twojego miejsca zamieszkania

o wyborze tej formy. Zawiadomienie ważne jest do odwołania, z zachowaniem cyklu

rocznego. Możesz je odwołać do 20 lutego kolejnego roku. Wyboru tego możesz dokonać

także w rubryce nr 19 CEIDG-1, w momencie rejestracji działalności,

● stosujesz wybraną formę przez cały rok,

● za poszczególne miesiące wpłacasz zaliczki do 20 następnego miesiąca w wysokości

1/12 należnego podatku pomniejszone o zapłaconą w danym miesiącu kwotę składki

zdrowotnej. Należnym podatkiem dochodowym jest podatek z tej działalności wykazany

w deklaracji za poprzedni rok podatkowy, a jeśli go nie było (lub był, ale w wysokości nie

powodującej obowiązku zapłaty podatku) to za rok podatkowy wcześniejszy o dwa lata;

jeżeli dwa lata temu podatek też nie wystąpił, nie jest możliwe skorzystanie z tej metody,

● do 30 kwietnia następnego roku składasz roczną deklarację rozliczeniową wg zasad

dotychczasowych i wpłacasz ew. należność podatkową.

Jeżeli korektę zeznania będącego podstawą obliczenia zaliczek złożysz do końca

poprzedniego roku, zmieniasz wysokość zaliczek od pierwszego terminu płatności. Jeżeli

tę korektę złożysz w trakcie bieżącego roku, wysokość zaliczek zmieniasz od następnego

miesiąca. Jeżeli zeznanie korygujące złożone zostanie w terminie późniejszym – nie zmieniasz

wysokości zaliczek (art. 6b – 6i updof).

Metodę uproszczoną stosujesz do końca roku, nawet w przypadku zmiany formy prawnej

prowadzonej działalności. Metody uproszczonej nie możesz stosować, jeżeli podjąłeś działalność w bieżącym lub poprzednim roku podatkowym. Nie możesz jej stosować także wtedy, gdy działalność prowadzisz od lat i ani w roku poprzednim ani dwa lata wstecz nie wykazałeś dochodu, albo wykazałeś dochód w wysokości nie powodującej powstania obowiązku podatkowego.

Kredyt podatkowy. Podatnicy, którzy rozpoczynają dopiero działalność, mogą skorzystać

z metody odroczenia płatności podatku dochodowego, tzw. „wakacji podatkowych”.

Fiskus wychodzi z założenia, że najtrudniejszy do przetrwania dla nowego przedsiębiorcy

jest okres około drugiego roku działalności. Jeżeli w roku rozpoczęcia działalności firma prowadziła działalność co najmniej pełnych 10 miesięcy, to w roku następnym możesz odroczyć

płatność podatku. Jeżeli firma w pierwszym roku działała krócej niż 10 miesięcy, to odroczenie

płatności podatku stosowane jest w trzecim kalendarzowym roku działalności.

Z metody tej możesz skorzystać, jeżeli ani w tym roku ani w ciągu trzech poprzednich lat

Ty lub Twój współmałżonek nie prowadziliście samodzielnie lub w spółce innej działalności

gospodarczej. Musisz także spełnić łącznie wymienione niżej warunki:

● w całym okresie poprzedzającym ulgowy rok musisz być małym podatnikiem, osiągać

średni przychód co najmniej 1000 euro miesięcznie i zatrudniać na umowę o pracę

w każdym miesiącu co najmniej 5 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty),

● nie korzystasz ze środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych lub innych

składników majątkowych o znacznej wartości (to znaczy łącznie ponad 10 000 euro),

które zostały udostępnione Ci nieodpłatnie przez najbliższą rodzinę (osoby zaliczone

do I i II grupy podatkowej), jeżeli środki te są ich własnością i były uprzednio wykorzystywane

w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej,

● złożysz do 31 stycznia oświadczenie o korzystaniu w tym roku z odroczenia opłacania

podatku,

● w roku korzystania ze zwolnienia odroczony podatek obliczać będziesz wg skali podatkowej

(art. 27 ust. 1 updof).

Po roku korzystania ze zwolnienia możesz zmienić metodę opodatkowania – na podatek

liniowy 19%. Niezapłacony podatek spłacasz w ratach po 20% przez pięć kolejnych lat, doliczając

go do dochodu (straty) w terminach rozliczenia rocznego.

Niestety, tracisz prawo do tej ulgi, jeżeli w roku jej stosowania lub przez pięć kolejnych lat:

● zlikwidujesz działalność, zostanie ogłoszona Twoja upadłość, lub upadłość Twojej spółki,

● Twój średniomiesięczny przychód spadnie poniżej 1000 euro,

● w którymkolwiek z miesięcy w tych latach zmniejszysz zatrudnienie o ponad 1% w stosunku

do najwyższego przeciętnego zatrudnienia w skali miesiąca w poprzednim roku.

Tracąc prawo do ulgi spłacasz natychmiast niezapłacony podatek, najczęściej z odsetkami.

Odsetek nie będzie, jeżeli prawo do ulgi stracisz już w roku, w którym z niej korzystasz.

Zasady tej spłaty, w zależności od terminu, w którym złamałeś warunki ulgi określa szczegółowo

art. 44 ust. 7 i uodof. Ulga ta zalicza się do tzw. pomocy „de minimis ”.

Zdumiewa zakres i zawiłość warunków, od spełnienia których uzależnione jest skorzystanie

z ulgi, ale pułapki zastawione na okres pięciu lat po uldze upoważniają mnie do ostrzeżenia

– jak najdalej od tej ulgi.

Strata z działalności gospodarczej. Zdarza się, że działalność gospodarcza przynosi

stratę. Straty w poszczególnych miesiącach rozliczasz na bieżąco, z przychodami w kolejnych

miesiącach, zgodnie z zasadą liczenia dochodu zawsze od początku roku.

Stratę wykazaną w rozliczeniu roku podatkowego możesz odliczać sukcesywnie, w dowolnie wybranych latach, w ciągu pięciu kolejnych lat działalności, po roku w którym poniosłeś stratę. Możesz ją rozliczać sukcesywnie w poszczególnych miesiącach, do wysokości 50% strat

z lat ubiegłych, pod warunkiem, że są to straty z tych samych źródeł przychodu. Straty w jednej

firmie można więc pokrywać dochodami z innych firm lub spółek, gdyż wszystko to zalicza się

do działalności gospodarczej, a więc do tego samego źródła przychodów. Straty z działalności

opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być odliczane od przychodów z działalności (tej

samej lub innej) opodatkowanej na zasadach ogólnych lub ryczałtem ewidencjonowanym.

W działalności opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych co do

zasady straty nie występują (o tym, że czasami występują, dowiesz się w części B w rozdz. I).

Nie można pokrywać strat z działalności gospodarczej dochodami z najmu prywatnego lub

odwrotnie, chyba, że jest to najem, dzierżawa, leasing składników majątkowych związanych

z Twoją działalnością gospodarczą.

2.    RYCZAŁT OD PRZYCHODÓW EWIDENCJONOWANYCH

Jeżeli Twoja firma lub spółka w roku poprzednim osiągnęła przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekraczający równowartości 150 000 euro (wg kursu średniego NBP, który 1 października 2014 r. wynosił 4,1792 zł kwota ta równa się 626 880 zł), lub jeżeli dopiero rozpoczynasz działalność, podatek dochodowy w roku 2013 możesz opłacać na swój wniosek

w sposób uproszczony, w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Rejestrując

działalność gospodarczą, wybierasz ryczałt w rubryce 18 wniosku CEIDG-1. Jeżeli jest to

kontynuacja Twojej działalności, wniosek o wyborze opodatkowania ryczałtem składasz wyłącznie

wtedy, gdy dotychczas opodatkowany byłeś wg innej metody i ryczałt wybierasz po raz

pierwszy. W kolejnych latach , jeżeli nie zmieniasz formy opodatkowania, składanie wniosku

nie jest już wymagane.

Przekroczenie limitu przychodu w trakcie roku, zarówno przez firmy kontynuujące działalność jak i przez firmy nowopowstałe powoduje utratę prawa do opodatkowania ryczałtem od następnego roku i zobowiązuje do przejścia na opodatkowanie na zasadach ogólnych. Do końca roku podatnik zachowuje jednak prawo do opodatkowania ryczałtem.

Wymieniony limit stosuje się sumarycznie do przychodu, który osiągasz we wszystkich

Twoich działalnościach jednoosobowych (własne firmy, wolny zawód) oraz odrębnie do przychodu

każdej ze spółek cywilnych i jawnych, których jesteś współwłaścicielem i w których

przychód przypadający na wspólników opodatkowany jest ryczałtem.

Ryczałtowiec oblicza swój podatek dochodowy (ryczałt) jako procent od przychodów. Nie

odlicza kosztów, które u ryczałtowców uwzględnione już zostały przez ustawodawcę w stawce

ryczałtu. Ryczałtowiec – vatowiec oblicza ryczałt od przychodów netto, bez VAT, ryczałtowiec

zwolniony z VAT – od pełnych przychodów, bo VAT u niego nie występuje. Nie ma przeszkód,

byś działalność indywidualną opodatkował ryczałtem od przychodów indywidualnych, natomiast

działalność w spółce opodatkował na zasadach ogólnych. W spółce Ty możesz wybrać podatek

liniowy, a Twój wspólnik skalę podatkową. Nie możesz wybrać opodatkowania ryczałtem jeżeli

prowadzisz jedną z działalności wymienionych dalej, w części B, rozdziale I, punkcie 2.

Podstawowe stawki ryczałtu to: 3% – handel i gastronomia, 5,5% – produkcja, usługi budowlane i transport oraz 8,5% – usługi pozostałe i najem.

Kilka lat temu wprowadzone zostały nowe stawki dla usług niskokosztowych: 17% – usługi

pośrednictwa, hotelarskie, 20% – działalność w wolnych zawodach wykonywanych wyłącznie

i bezpośrednio na rzecz osób fizycznych. Pełny katalog tych usług znajdziesz w rozdziale I

w części B i w tabeli podatkowej ryczałtowca na końcu książki.

Z roku na rok maleje opłacalność opodatkowania ryczałtem. Brak możliwości skorzystania

z ulgi na dzieci, wielokrotne obniżanie limitu ryczałtu w stosunku do lat ubiegłych wskazuje

wyraźnie, że fiskus nie lubi zbytnio tej formy opodatkowania.

Przychody z najmu. Z opodatkowania ryczałtem mogą korzystać podatnicy osiągający

przychody z najmu tzw. okazjonalnego (zarówno nieruchomości jak i rzeczy ruchomych) nie

związanego z ich ewentualną działalnością gospodarczą.

Jeżeli Twój ubiegłoroczny łączny przychód z działalności prowadzonej samodzielnie

albo przychody Twojej spółki nie przekroczył 25 000 euro, jako ryczałtowiec masz prawo

do korzystania z kwartalnej metody zapłaty ryczałtu od najmu. W roku 2015 jest to kwota

104 480 zł.

Przychód z najmu okazjonalnego, prywatnego opodatkowany jest ryczałtem wg stawki

8,5%. Najmu lokali lub nieruchomości nie możesz opodatkować ryczałtem, jeżeli prowadzisz

go w ramach działalności gospodarczej, a to oznacza że wtedy w ogóle nie możesz być ryczałtowcem. Ograniczenia tego nie ma w przypadku prowadzenia najmu ruchomości – maszyn,

mebli, urządzeń.

            Najem pokoi letnikom nie jest najmem okazjonalnym tylko działalnością gospodarczą. Może być opodatkowany wg zasad ogólnych (książka p. i r.) lub ryczałtem, ale wg stawki 17%. Tylko wynajem lokali letnikom do 5 pokoi, ale wyłącznie położonych na wsi w gospodarstwie rolnym, jest całkowicie zwolniony z podatku. Osoba prowadząca taki biznes nie musi być rolnikiem, to wynajmowane lokale muszą się znajdować w gospodarstwie.

Szczegółowo rozliczanie przychodów z najmu, dzierżawy omówione jest w rozdziale B.IV

– „Nieruchomości– najem, sprzedaż, darowizna”.

3.    KARTA PODATKOWA

To najbardziej uproszczona forma opodatkowania, z której skorzystać mogą niektóre zawody,

głównie usługi. Z tej formy opodatkowania mogą korzystać także wolne zawody w zakresie

usług ochrony zdrowia, ale wykonywanych wyłącznie i bezpośrednio na rzecz osób

fizycznych (bez pośrednictwa Funduszu Zdrowia lub innych jednostek oraz osób fizycznych

będących przedsiębiorcami, dla potrzeb prowadzonej przez nich działalności) – patrz rozdział

II w części B. Kartowicz podatek dochodowy opłaca stałym miesięcznym ryczałtem,

ustalonym w zależności od rodzaju działalności, ilości zatrudnionych pracowników i wielkości

miejscowości, w której tę działalność prowadzi. Stawki karty na rok 2015 wzrosły w stosunku

do roku poprzedniego o średnio 4%, zgodnie ze wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług

konsumpcyjnych.

4.    KSIĘGI RACHUNKOWE

Jeżeli całkowity przychód z Twojej działalności jednoosobowej lub całkowity przychód

którejś z Twoich spółek cywilnej, jawnej lub partnerskiej łącznie z przychodami ze

zbycia środków trwałych i nieruchomości oraz operacji finansowych w roku ubiegłym

przekroczył równowartość 1200 000 euro – zobowiązany jesteś w roku bieżącym prowadzić

w tej firmie pełną księgowość w postaci ksiąg rachunkowych. Podatek dochodowy

obliczasz wtedy na zasadach ogólnych, od osiągniętego dochodu wg obowiązującej skali

podatkowej (art. 27 ust. 1 updof) lub wg stawki liniowej 19% (art. 30 c updof). Na własne

życzenie księgi rachunkowe możesz prowadzić również przy niższych przychodach. Jeżeli

jesteś spółką kapitałową (osobą prawną) masz obowiązek prowadzenia pełnej księgowości

niezależnie od wielkości przychodów, a podatek dochodowy spółka płaci wg skali 19%. Udziałowcy i akcjonariusze płacą także podatek od otrzymanych dywidend wg stawki 19%.

Zmiana formy opodatkowania w trakcie roku. Wybraną formę opodatkowania co do

zasady masz obowiązek stosować do końca roku. Jeżeli jednak w trakcie roku dojdziesz do

wniosku, że nie odpowiada Ci wybrane opodatkowanie ryczałtem lub kartą podatkową, możesz

powrócić do opodatkowania na zasadach ogólnych, ale tylko w jeden sposób – rozszerzając

swoją działalność (wraz ze zmianą wpisu w ewidencji) o działalności, które są wyłączone

z opodatkowania ryczałtem lub kartą. Pamiętaj że po takiej zmianie powinieneś wykonać jak

najprędzej choć jedną taką czynność, aby uprawdopodobnić zmianę. Data zarejestrowanego

przychodu stanowi datę rozpoczęcia tej działalności. Możesz także w ten sposób zmienić

swoją działalność ze spółki z małżonkiem na działalność samodzielną lub odwrotnie.

Jeśli pomyłkowo wybierzesz niewłaściwą formę opodatkowania, urząd decyzją ustali Twoje

opodatkowanie od początku roku wg zasad ogólnych, najczęściej z zastosowaniem szacunkowego określenia dochodów za okres do dnia wydania decyzji.

Szczegóły dotyczące zasad prowadzenia księgowości i metod opodatkowania działalności

gospodarczej znajdziesz w części „B”.

KOMENTARZ MISIOWATEGO

Hej, tu Misiowaty!

Stała się rzecz niesłychana, Pani zabiła Pa.... – Nie, nie, to nie z tej bajki.

Ale rzeczywiście stała się rzecz niesłychana! Zacznijmy jednak od początku.

Wiele lat temu ONO zusowskie przygotowało wyjątkowo perfidną i bardzo zawiłą pułapkę na przedsiębiorców. Chodziło o to, by ograniczyć do minimum zasiłki chorobowe wypłacane przedsiębiorcom. Żaden ze stosownych przepisów ustawy ubezpieczeniowej i rozporządzeń wykonawczych nie budził zastrzeżeń, jednak w praktyce zbieg tych przepisów uderzał boleśnie w chorych przedsiębiorców:

- ubezpieczenie chorobowe jest ubezpieczeniem dobrowolnym. Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą może się ubezpieczyć lub nie. Przedsiębiorcy ubezpieczali się, bo stosunkowo niewielka składka chorobowa (2,45% podstawy wymiaru składki) teoretycznie gwarantowała otrzymywanie zasiłku w przypadku choroby.

- składka ubezpieczenia chorobowego musi być zapłacona w terminie i w pełnej wysokości. Nawet jednodniowe opóźnienie w zapłacie lub wpłata zbyt małej kwoty powodują brak ubezpieczenia chorobowego od 1 dnia miesiąca, którego składka dotyczy. A ponieważ składkę opłacasz w terminie do 10 (lub 15) dnia kolejnego miesiąca za miesiąc poprzedni, jej zapłata dopiero w dniu 11 (16) maja oznacza, że już od 1 kwietnia nie masz ubezpieczenia chorobowego.

- teoretycznie możesz wtedy zwrócić się na piśmie do dyrektora ZUS o przywrócenie terminu zapłaty składki, ale jak nie masz mocnego powodu opóźnienia, masz małe szanse. To, że zapomniałeś o terminie zapłaty składki nie jest dostatecznym argumentem za jego przywróceniem.

- mimo że z mocy prawa utraciłeś ubezpieczenie chorobowe, żeby sprawę ruszyć z miejsca, musisz się z niego najpierw wyrejestrować , a potem zarejestrować ponownie. Teraz czeka Cię 90 dni kwarantanny. Jeśli będziesz grzeczny i składki będziesz płacić w terminie i w pełnej wysokości, po 90 dniach odzyskasz prawo do zasiłku chorobowego.

- pomimo tego, że w okresie choroby cały czas dysponujesz zwolnieniem L-4 i nie prowadzisz działalności, nie tylko nie dostajesz zasiłku chorobowego ale w dodatku składki ubezpieczeniowe musisz opłacać w całości.

Reasumując: jednodniowa zwłoka w zapłacie składki oznacza najczęściej 4 do 6 miesięcy wyłączenia z prawa do otrzymywania zasiłku z tytułu choroby, z jednoczesnym obowiązkiem zapłaty pełnych składek za czas choroby. A jeśli „przebudzenie się” przedsiębiorcy, że właśnie wdepnął w kanał i przepychanki z dyrektorem ZUS potrwają dłużej, czas wyłączenia może trwać i rok.

Od wielu lat ta kuriozalna konstrukcja przepisów przedstawiana jest w kolejnych wydaniach ABC small business’u jako jedna z najpoważniejszych i najbardziej perfidnych pułapek na przedsiębiorców. Dotyka bowiem problemów ludzi chorych. Były nawet interpelacje poselskie w tej sprawie, ale odpowiedź rządu zawsze była niezmienna – „Obecne rozwiązania są optymalne i nie wymagają zmian”.

Ku memu zdumieniu także jedna z czołowych organizacji zrzeszających i ponoć reprezentujących przedsiębiorców zaopiniowała pozytywnie obecne przepisy. Nie wiem, czy ONO ma tam swojego ukrytego agenta, czy też opiniodawca zaspał lub zgłupiał od nadmiaru słońca.

I oto nadchodzą wybory i zaczynamy się wprost tarzać w kiełbasie wyborczej.

I STAŁA SIĘ RZECZ NIESŁYCHANA – w trakcie kampanii Pani Premier wypowiada słowa, które przytaczam z głowy:

„Głęboko niesprawiedliwe jest to, że przedsiębiorcom zabiera się zasiłek chorobowy z powodu nawet jednodniowego przekroczenia terminu zapłaty składki. Tak dalej być nie może. Zapłata karnych odsetek za powstałą zaległość powinna być wystarczająca karą za to opóźnienie.”

Tak powiedział  POLSKI PREMIER. Bez znaczenia jest tu jego płeć, a także opcja polityczna, z której się wywodzi.

I ja, MISIOWATY, daję Ci słowo, że już nie popuszczę. Niezależnie od wyników październikowych wyborów, POLSKI PREMIER, ktokolwiek nim będzie, musi wypełnić zobowiązanie likwidacji tej hańbiącej pułapki.

A jeśli będzie zwlekać – z Twoją pomocą (internautów) zmusimy go do podjęcia stosownych działań. Zgoda?

                                                             - Misiowaty